วันอังคาร, 26 พฤศจิกายน 2567

(มีคลิป) เชียงใหม่ ต่าย สายธาร ร่ำไห้อาลัยคุณแม่ ฌาปนกิจ ส่ง “คุณแม่ทองสุข” สู่ภพภูมิที่ดี ขอกลับมาเป็นแม่ลูกกันอีก

Social Share

เชียงใหม่ ต่าย สายธาร ร่ำไห้อาลัยคุณแม่ ฌาปนกิจ ส่ง “คุณแม่ทองสุข” สู่ภพภูมิที่ดี ขอกลับมาเป็นแม่ลูกกันอีก และผลบุญที่ทำไว้ก็ส่งผลบุญให้คุณแม่ตลอด

วันที่ 24 กันยายน 2564 บรรยากาศพิธีบำเพ็ญกุศลศพคุณแม่ทองสุข นิยมการณ์ อายุ 81 ปี แม่ของอดีตนางเอกดัง ต่าย สายธาร ที่ได้บำเพ็ญกุศลไว้ที่วัดดาวดึงษ์ ถนนราชเชียงแสน ตำบลหายยา อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ เป็นการทำบุญวันสุดท้ายก่อนเคลื่อนไปยังสุสานช้างคลาน ตำบลช้างคลาน อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ เพื่อฌาปนกิจในช่วงวันนี้ โดยมีทางครอบครัว และญาติเดินทางมาร่วมงานในครั้งนี้ ในช่วงของการเคลื่อนศพสู่สุสานช้างคลานนั้น ต่าย สายธาร ได้นั่งบนรถและถือด้ายสายสิญจ์จูงรถลากโลงศพ ระหว่างทางก็ได้โปรยทานไปตามเส้นทางจนถึงสุสานด้วย

หลังจากที่เคลื่อนเข้าสู่สุสานเสร็จก็ได้ขึ้นทำพิธีบนเมรุต่อทันที จากนั้นทางต่าย สายธาร และทางครอบครัวก็ร่ำไห้ทันทีหลังจากที่มีการเปิดโลงศพให้กับทางครอบครัวได้รดน้ำศพ และเห็นหน้าเป็นครั้งสุดท้าย บรรยากาศเป็นไปด้วยความโศกเศร้า ขณะเดียวกันทางต่าย สายธาร ก็ได้ให้ทางเจ้าหน้าที่ของมูลนิธิไลฟ์สดในระหว่างการทำพิธีด้วย เนื่องจากทางญาติ รวมถึงเพื่อนๆ ที่ต้องการเดินทางมาร่วมงานไม่สามารถเดินทางมาร่วมได้ เพราะสถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด 19 ที่ทำให้การเดินทางมาร่วมงานเป็นไปด้วยความยากลำบาก

ด้าน ต่าย สายธาร เปิดเผยว่า หลังจากที่ฌาปนกิจศพคุณแม่วันนี้เสร็จแล้ว ช่วงเย็นจะมีพิธีทำบุญ หรือที่ทางเหนือเรียกว่าพิธีสังคหะ ที่บ้านในพื้นที่ตำบลแม่เหียะ อำเภอเมืองเชียงใหม่ จากนั้นก็จะเก็บกระดูกในวันที่ 25 กันยายน 2564 และจะเก็บกระดูกคุณแม่ไว้ที่วัดดาวดึงษ์ จนครบ 100 วัน ก่อนที่จะนำไปลอยอังคาร แต่เดิมทางพี่สาวบอกว่าคุณแม่ตั้งใจให้ไปลอยอังคารที่ลำน้ำโขง บริเวณสามเหลี่ยมทองคำ แต่เนื่องจากสถานการณ์โควิด ทำให้ลำบากในการเดินทางและอาจจะเกิดความเสี่ยง จึงคิดว่าจะนำไปลอยอังคารที่ในแม่น้ำปิง บริเวณท่าเรือหางแม่ป่อง อำเภอเมืองเชียงใหม่ ในวันนี้ก็ได้ไลฟ์สดในช่วงพิธีทำบุญและพิธีฌาปนกิจด้วย เพราะหลายคนอยากจะเดินทางมา และทางครอบครัวก็อยากจะป้องกันเรื่องของสถานการณ์โควิด 19 ด้วย จึงอยากขอบคุณทุกๆ กำลังใจ ขอบคุณสื่อทุกคน ทุกกำลังใจที่ส่งมาทำให้ต่ายเข้มแข็งได้มากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ จากนี้ไปจะดูแลลูก

ความรู้สึกตอนที่แม่ป่วย ช่วงที่ใส่ท่อช่วยหายใจ สงสารแม่อย่างมาก ซึ่งในวันนี้แม่จากไปใบหน้าแม่สวยมาก ปกติแม่จะนอนหลับอ้าปาก ลืมตา แต่ตอนนี้ท่านหลับตาสนิทมากเหมือนแม่หลับ พ้นทุกข์ และคิดว่าแม่ไม่ห่วงอะไรแล้ว ซึ่งต่ายกับพี่สาวก็ไม่ได้เจอกัน 20 กว่าปีแล้ว ในวันนี้ก็มาเจอกัน มีพี่น้องทั้งหมด 3 คน เป็นผู้หญิงทั้งหมด ต่ายเป็นคนสุดท้อง พี่สาวคนที่สองก็ป่วยเป็นเนื้องอกเหมือนกับต่าย และพี่สาวดูแลตนเองอย่างมาก เดินทางลำบากมาก และพี่คนโตก็อยู่ที่นี่ ก็มาเจอกัน สิ่งที่แม่คงห่วงคือพี่น้องไม่ได้อยู่รวมกัน เนื่องด้วยสถานการณ์ในตอนนี้ และเรื่องงานหลายๆ อย่าง แต่ในวันนี้พี่น้องทุกคนได้มาเจอกัน แม้กระทั่งญาติๆ ก็ได้มาเจอกัน แต่ที่จริงไม่จำเป็นจะต้องมาเจอกันเฉพาะงานขาวดำแบบนี้ และหลานบางคนก็โตกันหมดแล้ว แต่สถานการณ์ในตอนนี้ก็เดินทางมาไม่ได้ แต่ก็มีการโทรหา วีดีโอคอลหากัน ก็ไม่เป็นไรซึ่งทุกคนที่อยู่ในตอนนี้ก็ควรดูแลกันไว้ และอยากจะให้เน้นเรื่องของการดูแลตัวเองด้วย ตัวต่ายเองถือว่าโชคดีที่ได้เดินทางมาที่นี่ หากเป็นโควิดก็จะไม่มีโอกาสได้มากราบแม่แบบนี้เลย

ต่อไปในด้านอาชีพก็ยังคงเป็นกู้ภัยอยู่ ตอนนี้ก็อยากจะพักเพราะตั้งแต่ทำมา 30 ปี ซึ่งก็อยากพักบ้างชั่วคราว ซึ่งที่คุณแม่กลับมาอยู่ที่นี่เพราะต้องการมาดูแลลูกๆ ตนก็คงกลับมาฟื้นฟูสภาพจิตใจ และพักผ่อนสักระยะแล้วก็จะกลับไปทำงานต่อ แต่ก็จะเดินทางเชียงใหม่อยู่แล้ว และมาอยู่แต่ละครั้งก็ประมาณ 1 เดือน ตอนนี้ที่จริงแล้วก็เหลือกันอยู่เพียง 3 คนพี่น้อง ก็เหลือกันเพียงแค่นี้คงต้องดูแลกันให้ดีที่สุด

ตั้งแต่คุณแม่เสียไปก็ไม่ได้ฝัน เพียงแต่หลังจากที่นำแม่มาถึงที่วัดก็ได้แอบไปร้องไห้อยู่ด้านหลังโลง แล้วไฟที่เปิดอยู่ก็ดับตลอด จึงหยุดร้องและพยายามทำให้ตัวเองเข้มแข็งเพราะไม่อยากให้แม่เป็นห่วง การร้องไห้เป็นการปลดปล่อยที่ดีที่หนักที่สุดแล้ว การสูญเสียคุณพ่อไป และตอนนี้สูญเสียคุณแม่ไปเป็นการร้องไห้ที่หนักที่สุดในชีวิตนี้แล้ว หลังจากนี้ก็คงไม่มีอะไรที่ต้องเสียใจมากกว่านี้แล้ว และได้ส่งคุณแม่ไปสู่ภพภูมิที่ดีและขอให้กลับมาเป็นแม่ลูกกันอีก และผลบุญที่เราทำไว้ก็ส่งผลบุญให้คุณแม่ตลอด

rbt